DIASPORA
Bir algı bütünlüÄŸünün deÄŸiÅŸim ve dönüÅŸümü “Diaspora”
Ne kadar bir yere (ÅŸeye) ait olsak da, olamadığımız anlarla beraber akış sürekli deÄŸiÅŸir ve dönüÅŸür. Her hikayenin bir baÅŸlangıcı ve bir bitiÅŸi vardır ama aslında her bitiÅŸ baÅŸlangıcın tekrarıdır. Ait olmaya adanarak baÅŸlar tüm hikayeler. Tutunmaya çalışarak, anlayarak ya da anlamayarak. Her adımda yeni bir çarkın içerisinde hangi diÅŸliye tutunacağını düÅŸünerek sürüp giden bir hikaye içinde, aidiyetin içindeki imkansızlık ve zihnin içinde yaÅŸadığı bir diaspora. Ait olduÄŸun her ÅŸeyin ve kendinin kendine olan yabancılaÅŸması.
Ä°nsan’ın ait olma kolaylığı ve ait olamamasının ikilemini farklı hisler ve durumlar içerisinde gözlemlemek hali. Ait olmak durumunda, oradan kopuÅŸ hep bir diaspora ile sonuçlanacaktır. Ait olamadığında ise sonsuz bir diaspora içerisinde savrulur haldedir akış. Bu ikilem yaÅŸamın, varoluÅŸun getirdiÄŸi acı ve sevgi ikileminin birer parçasıdır. Bu parçalar birbirinden ayrılamaz ve bir bütündür. Rüyalar ve gölgeler vardır. Birbirlerinin içinde bir paradoks gibi. Birbirlerini sarmalar ve bırakamazlar.